Thursday, April 14, 2016

Roma, Merhaba!


Roma’dan döneli epey oldu ama yazmak için beklemeye ihtiyacım vardı. Ha sanki çok mu vaktim vardı yazmak için. Yok. Ama beklesem iyi olurdu. Çünkü elim ya annemin ameliyatını anlatmaya, ya teröre saydırmaya, ya çocuklara dokunanlara küfretmeye gidiyordu. Daha sakinim bugün. Bilgisayarımın yanına pazardan aldığım pembe güllerimi koydum, çocuğumu uyuttum ve uzun zamandır ilk kez uyuturken uyumamayı başardım(olleyy!!!), e biraz Roma’dan bahsedebilirim.

Roma’ya 2 çocuklu aile gittiğimiz için Airbnb’den iki yatak odalı bir ev bulduk. Ev Vatikan’a 5-10 dakika yürüme mesafesindeydi. Aslında baya merkeziydi ama pusetler, çocuklar tatilin içinde olunca daha çok takıldığımız Piazza Navona civarında kalsak daha iyi olabilirdi. Ama yine de Erman’ın muhteşem harita okuma yeteneği:) ve "gideceğimiz yere sadece 1.7 km uzaktayız hadi yürüyün" tarzı motive(!) edici konuşmaları sayesinde sadece yemek yemek için gitmiş gibi davrandığımız Roma’da bünyemize kattığımız onca pizzanın, makarnanın, dondurmanın telafisini şehri oradan oraya yürüyerek yapmış olabiliriz.


Roma’da bazı günler onlarca bazı günler hiç fotoğraf çekmemişiz neredeyse. Hiç fotoğraf çekmediğimiz günler Ankara’da bombanın patladığı günün ertesi kendimizi evden dışarı zorla atıp, atarken de hem benim çantamı hem de fotoğraf makinasını evde unuttuğumuz güne ve Demir’in ateşlenip hasta olduğu son güne denk geliyor. O yüzden bu yazının fotoğraflarını neye göre kategorize edeceğimi bilemedim. Bu yazıda coşkulu ve heyecanlı olduğumuz ilk günlerden birinin fotoğrafları var. Gezi planımızı çoğunlukla yemek yenecek yerlere göre yaptığımız için arada bazı yemek tavsiyeleri de bulabilirsiniz.
Hadi başlayalım.

Kahvaltıyı evde yapıp, ısrarla her yerde karşımıza çıkan ve gitmezseniz siz kaybedersiniz denilen Caffe Greco’ya kahve içip, meşhur tiramisusundan ısmarlayıp vakti zamanında bu mekanda takılan kıymetli büyüklerimizin(Goethe filan:)) izlerini sürmeye gittik. Hiç tiramisu insanı değilim ama tüm katılımcılar tiramisuya tam puan verdi. Ama ben fotoğrafını bile çekemediğimiz, Berilişkom hariç 5 koldan saldırıp dakikada tükettiğimiz kırmızı meyveli cheesecake için şiir yazabilirim. Çok güzeldi. Demir hasta olmasaydı son gün iki tane daha yiyip baygınlık geçirmek istiyordum. Olmadı. Napalım, mecbur bir daha gidicez. Bu tarihi mekanda, tahmin edeceğiniz üzere Roma’da içtiğimiz en pahalı(8 euro sanırım) kahveleri içtik. Biraz pahalı Roma ortalamasına göre ama bence değer. 
Gidiniz.


İlk kez selfie çubuğu aldık, kullandık. Nasıl desem biraz utanç verici geldi bana:)


Daha önce de bir kere Roma’ya gelmiş ve yürüyüp yürüyüp birden karşımda Kolezyum’u görünce aynı şeyi hissetmiştim. Bazı turistik yerlerin, tarihi yapıların abartıldığını düşünürüm. Kolezyum onlardan biri değil. Tüm kirli ve acaip geçmişine rağmen, bildiğim gördüğüm dünya üzerindeki en muhteşem ve karizmatik mimari yapı benim için. Çok yakışıklı buluyorum kendisini:) Ve bu kez yolumuz Kolezyum’a çok güzel bir havada ve çok güzel bir ışıkta, çok da kalabalık olmayan bir anda düştü. Beril’im yemeğini yedi, Demir yine güvercinleri kovaladı kimsenin basmadığı çimlerin üzerinde. Geçen sefer içini gezememiştik, bu kez iki pusete ve iki çocuğa rağmen girdik. Beklentimiz düşüktü ama mutlu olduk. İçerde muhteşem şeyler gördüğümüz için değil, içerde olmak, arenaya bakıp nefes alıp birden çok antik bir anın içindeymişiz gibi hissetmek güzel olduğu için.


Akşam yemeği için Sezin’in ve şu an hatırlamadığım birkaç kişinin daha önerisi olan Al34’e gittik. Rezervasyon şart diye duymuştum. Öylece çıktık gittik ve nerdeyse boştu biz gittiğimizde. Deniz mahsullü makarna yedim. Daha önce bir kere Venedik’te bir deniz mahsullü makarna yiyip yediğimiz şeyin muhteşemliğine inanamamıştık Erman’la. Aptal gibi rehberin bizi götürdüğü o restoranı bir daha bulamayıp, öyle tadı damağımızda dönmüştük yurda. O günden beri her deniz mahsullü makarna girişimimiz o tadı aramakla geçer ama maalesef o öyle tatlı bir anı olarak kaldı mazide. Burada yediğimiz de baya baya güzeldi ama bizim çıta Venedikte’ki o sır restoranın makarnası olduğundan yine de 10 üzerinden 8.


Ve eve dönmeden bir kez daha Aşk Çeşmesi. Çünkü Demir bir çizgi filmde Aşk Çeşmesi’ni görmüş, para atıp büyümeyi dileyen bir kedinin kocaman olduğunu izlemişti ve çeşmeyi görüp para atmak ve dilek dilemek istiyordu. Öğlen geldiğimizde uyuduğu için bu kez çocuğumun eline tutuşturup paraları ite kaka insanları bir yer açtım kendisine havuz başında. 
Bir büyük kamyon, bir büyük araba ve babasının mutlu olmasını diledi son parasıyla tatlı çocuğum. 
Ve biz karnımız davul, kalbimiz eriyik, ayaklar haşat evimizin yolunu tuttuk.
Devamı çok yakında, yine burada.


8 comments:

  1. önce geçmiş olsun anneciğine,ve ülkemiz için hepimize.
    ennnn görmek istediğim şehir roma,hevesle okudum yazını.devamını da aynı hevesle bekliyorum.
    sevgiler

    ReplyDelete
    Replies
    1. Teşekkürler. Yazacağım devamını, inanıyorum:)

      Delete
  2. ya ben öyle böyle degil çok seviyorum seni, sizi, yazılarını, rujlu köfte dudaklarını (sapık gibi adeta:P), salopetini, ailecek aynalı tavırlarınızı, püskül saclı ve kirpikli bebeğimi, onun erkeksi tavırlarını, her bişeyinizi, anlıyo musun kadın?! <3

    ReplyDelete
    Replies
    1. anlıyorum çünkü kalp kalbe ve tüm hücrelerim seninkilere karşı asişim:)Hala miralı, elalı, demirli kamp adı altında bir tatil organize edememiz ve her yorumunda bunun aklıma gelmesi ve acı cekmem nolacak bilmiyorum ama:/

      Delete
  3. Ben bayılıyorum Uçallar günlüklerini okumaya ama😍 Hemen yaz Fundam devamını;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Aşırı sıkıcı ve aptalmışım gibi hissediyorum bazen yazarken Derya ya:) açar okurum bu yorumu öyle hissedince bida:)

      Delete
  4. buradaki tarzınızı atlantic pasific blognun sahibi hanımefendiye benzettim, blog yazmayı hiç bırakmayışınıza teşekkürler, okuyacak bir şeylerimiz oluyor zevkle..

    ReplyDelete
  5. Merhaba funda hanim birkac gunluk kisa roma tatili planimiz icin bilgi ararken cok cok eglenceli buldum bu roma yazi dizinizi:)bizde Bnbden ev kiralamayi dusunuyoruz sizin kaldiginiz yeri onerebilirmisiniz ve memnun kaldiysaniz ismini paylasabilir misiniz ? Cunku cok cok fazla secenek var ve hem lokasyon olarak hem temizligi vs. acisindan nereyi secmeliyiz karar veremiyoruz. Simdiden tesekkurler ve sevgiler..

    ReplyDelete