Öğlene kadar kirli saçlarım ve pijamalarımla evle uğraşıp, korkunç sesimle uydurmasyon çocuk şarkıları söyleyip, Demir'i o köşeden bu köşeye taşıyarak kendime yeni sırt kamburları edindim.
Sonra 5 dakikada duş alıp, 3 dakikada saçımı kurutup, 45 saniyelik makyajla biraz insana(hala doğum günü kızına değil) benzedim. Balonları Demir'e kaptırdım, gülleri zar zor kurtardım.
Doğum günü yemeği denen 1 saat sürdü ve yarısında Demir'e yoğurt yedirmekle uğraştığım için soğuyan yemeğimin yarısını yiyemedim. Yine caanım sevgilime bir kuru teşekkürü ise ancak gece söylemeyi akıl edebildim.
Bu bir ah vah çok yoruldum(ki gerçekten çok yoruldum:)) yazısı değil.
Bu parlak fotoğraflarla seni kandırmak istemem yazısı sevgili okur.
29 oldum evet.
Ama inan şu an haftasonu sabahı yatakta fazladan geçireceğim yarım saat bütün doğum günü atraksiyonlarını döver.
Mutlu yıllar bana, afacan oğluma, biricik sevgilime!
