Sunday, December 14, 2014

Kent Ormanı


İnciraltı Kent Ormanı'na daha önce de bir kere gitmiştik. Bu cumartesi artık bisikletli bir aile olduğumuza ve hava da muhteşem olduğuna göre yine gidelim dedik. Demir'i sahildeki bütün taşları denize atmak için çırpınırken bırakıp bisikletime atladım. Sağım solum yeşil, altımda dünyanın en sempatik bisikleti, aralık ayının ortası ve güneş arkadan vurup sırtımı ısıtıyor. İzninizle yine nine gibi konuşacağım ama aşırı mutlu bir andı. Bisikletim, sanki insan üretimi bir araç değil de etraftaki ağaçlar gibi, yeşil otlar, mavi gökler gibi tabiat anaya ait bişeydi ve ben ve sevgili bisikletim o an doğanın huzurunu hiç bozmuyorduk sanki. 
Sonra ormanın bir köşesinde bu muhteşem minik cenneti bulduk. Adını bilmediğim bu çok sonbahar görünümlü ağaçlarla, ilkbaharın gürbüz ve yemyeşil otlarının beraberliği. Olayları biraz abartıp saçmalıyor muyum diye şu an kendime soruyorum. Kusura bakmayın cevabım hayır. O otlar ve o ağaçlar bırakın şu bir paragraflık yazıyı, bir kutlama partisini bile hakediyorlardı.

Umarım bu haftasonu herkes kendine mutlu olacak biraz yeşil biraz sarı bir köşe bulabilmiştir.
Mutlu haftalar!

6 comments:

  1. Bence bu post, sen o cennet ve cenneti renklendiren bisikletin cok opulesisiniz:) hadi buraya gelin bide daha yakindan opim birlikte bisikletle size buralari gezdirim falan donrada bi parka gider demirle hoplar ziplariz cocuk ruhunu kaybetmeyenler kulubu olarak :) operim cok !!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. aşırı güzel bi hayal Ezgicim. Bence gerçek olabilir. Hayat kısa, funda uçmak istiyor:P

      Delete
  2. Bisiklet bana da her zaman çok farklı şeyler çağrıştırıyor ve şuan binediğim için en çok özlem duyduğum şeylerden biri. Bir gün tekrar binebilmeyi hayal ediyorum.
    Fotoğraflar çok güzel. Şapkaya bayıldım, çok yakışmış.
    Sevgiler..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ne basit şeylerle mutlu olup, ama bir türlü onları hayatımıza dahil edemiyoruz. Ben de böyle hissediyorum bi sürü şey için. Umarım hayalin beklemediğin kadar çabuk gerçek olur.

      Delete
  3. fotoğraflar o kdar büyüleyiciki hissettiğin herşeyi anlatıyor ama iyi ki yazmışsın yinede . o kadar nadir kendimizi anda tutuyoruz ki . etrafın farkına vardığımız o anlardaki mutluluk huzur bir başka oluyor gercekten. ben farkettimki güneş ışığı bu hissi ortaya cıkarmakta en güçlü etken. sabah ışığı gün batımı vs etrafa verdiği canlılık bizde kesinlikle farkındalık yarattırıyor. iyi ki 4 mevsim bir ulkemiz var, cok sanslıyız. Yalnız ne dolmuşum kardeşim yaz yaz bitiremedim:)

    ReplyDelete
    Replies
    1. hahaa güzel yazmışın aysun haklısın:) haftasonları sabah yürüyüşe çıkıp güneşin doğuşunu görünce aşırı mutlu bir nine gibi hissediyorum kendimi. Belki de mutluluk nineliktedir di mi:)

      Delete