Nasıl kötü bir haber ruhumu saniyesinde çürütebiliyorsa, güzel ve gerçekten mutlu bir an da bütün bir günü, hatta belki günleri, kurtarabiliyor. Ve çılgınca saçmalayıp çirkinleştiğimiz şu günlerde, o mutluluk insanca seyreltik bir dağ başında bulabiliyor insanı. Çocuğum tavuklara yem veriyor, bir köşede memeleri süt dolu bir köpekle dört minik yavrusu güneşleniyor, bir dere akıyor, bir orman uzanıyor arkasında, köpeklerden burnu benekli olan yanağımı yalayıp oğlumun kucağında mutlu pozlar veriyor. İki ceviz ağacı karşımda birer sanat eseri gibi duruyor. Yerden bir ceviz alıp oğlumla paylaşıyorum, elimi derenin suyunda yıkıyorum. Ne istediğimi ve nasıl O'na dahil olacağımı biliyorum. Büyümenin en çok bu kendini bilmek kısmını çok seviyorum.
Demir'in o köpeği öpüşündeki masumiyeti severim <3 seviyom sizi ben çok ya <3
ReplyDeletefunda,yazdıkların fotoğrafların kadar etkileyici.
ReplyDeletesevgiler
Allahım aklıma mukayet ol!!!! o köpeği öperkenki surat nedir öyle <3 çıldırmakla kendimi kesmek arasında gidip geliyorum şu anda! üstelik karnım aç, gözlerim yanıyo uykusuzluktan ve size karşı özlemim tavan! düşün yani ne haldeyken bile ne hallere sokuyonuz adamı burda! <333
ReplyDeletebide o dede suratlı cücelerden birini eve kaçırmamış olmana çok şaşırdım! :P benim bildiğim Fında affetmezdi, birini atardı sepetine haahah :))
öpmek zorundayım her zamanki gibi hasretle ve özlemle (ikisi de aynı anlama geliyo olabilir, ama birlikte kullanıncs daha bi katmerleniyo bence:) )
Dünyanın en masum canları aynı karede,ne kadar güzel. Ve masumiyetlerinin şiddeti gözlerimi doldurdu. . .
ReplyDelete