Thursday, January 23, 2014

3/53

"A portrait of my son, once a week, every week, in 2014."
"Oğlumun bir portresi, 2014 boyunca, her hafta." 

Yağmursuz, karsız bir kış geçiriyor olmanın umutsuzluğu mutsuzluğu içimizde, haftalardır sisten soğuktan H3N2'den korunmak için eve hapsolmanın bıkkınlığı üzerimizde güneşi görünce attık kendimizi ODTÜ'ye. Demir ilk kez kediler, kuşlar için heyecanlandı. Açık havada uyudu. Ben de hem mest olup hem de ev-avm arası mekik dokuduğumuz hayatımızdan nefret ettim. Bir yetişkin için daha çekilebilir olan bu gri büyükşehir hayatı, bir bebek için kabul edilemez ve aşırı işlevsiz ve çılgınca işe yaramaz bir çirkinlikler bütünü gibi. Ya da ben haftalardır maruz kaldığımız sisli havanın etkisi altındayım ve biraz abartıyorum.
Çok emin değilim.
Baharda bu meseleyi bir daha konuşalım.

4 comments:

  1. ayy gülüşünü yediğim yaaa!! tipe bak :)

    ReplyDelete
  2. ODTU'm olmasa ne yapardi bu Angaralilar heaa :) Bide bi yanak alsam :p

    ReplyDelete
  3. neyseki her konuda imdadımıza yetisen bi odtümüz var <3
    peki yanak konusunu napıyoruz? o konuyu pek netleştirememiştik diye hatırlıyorum ben <33333

    ReplyDelete