Çok değil Demir'in tek başına salıncağa binmekten çılgınca keyif almasına bikaç ay var. O zamana kadar benim kucağımda, kaçamadığı öpücüklerime mahkum, yüzüne vuran hafif rüzgara bile çılgınca şaşıran bakışlarla kalbimi kütürdetmeye devam edecek. Edecek de, annesi kendini sığdırabilecek salıncak bulmakta zorlanıyor, gizlice kreş parklarına sızıyor, o iş ne olacak?
Ne tatli duygu ifade edisin var , demir bebek cok sansli cok sevimliliklerle dolu bir ailesi vaaar :)
ReplyDeleteBu blogda da, digerinde de hep Demir istiyorum! Ben kendi sigacagim salincagi getirip, onunla sallanbilir miyim aceba!
ReplyDeleteahahaha o da bişi bence aklına sağlık hatun kreş parkı ha:):)
ReplyDeleteTek başına binince de bu sefer sen sallayan anne olarak salıncağın arkasındaki yerini alacaksın "daha hızlı anneee, daha hızlıııı" hehehe :))
ReplyDeletecok sevecek hatta anne sen otuy ben sallıımm dıyecek ınsalah
ReplyDeleteahahaah ben özellikle anaların yorumlarına koptum:)
ReplyDeletedemekki salıncaga sıgmamayı dert etmeye gerek yok. şunun şurasında 2-3 ay sonra zaten salıncagın arkasında yerini alcaksın :P
dipnot: bu bloga Demir kokusu bulaştıkca içim bi hoş oluyo, bi mest oluyorum. onu da söyliyim yani <3
heheh az kaldi yahu ! onlari arkadan sallamak da pek guzel ama anne psikolojisi sen onu onden onden sallayacaksin bence.. sanki dusecek olsa hooop hemen tutarim ben anneyim !! gibi bir duygu geliyor lakin... operim seni ama Demir'i bi parca cok koklarim ona gore.. :)
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDelete