snapshots/october

     Bir uzun zaman sonra tekrar beraberiz anı'ndan daha merhaba.

İlk kare bende klostrofobik hisler uyandıran, sevsem mi nefes darlığıma yenik düşmeden koşarak kaçsam mı bilemediğim memleketimin güzide köşesi Hayıtbükü'nden./ Bir başka öksüz Ankaralı'nın denizle buluşma çoşkusu. Silifke civarında bir yerlerdeyiz./ Ev alma komşu al atasözü var ya. O sözü eksik biliyoruz. Devamında ev alacaksan da Egeli, organik tarım seven bir ailenin yanından al evini der. Sana dalında kurumuş Aydın incirleri, tazecik cevizler, organiklikte sınır tanımayan eciş bücüş domatesler getirir çünkü. / Bir canım arkadasım var ya. O gelin olucam, işim basımdan askın demiyor, ben bu şaşkın kurukafaları seviyorum diye bana onlarla bileklikler yapıyor <3/ Acı dolu gerçek hikayeleri okumaktan mazoşist bir zevk aldığım artık su götürmez bir gerçek. Hele bi de bir çocuğun ağzından anlatılıyorsa hikaye, dokunmayın göz yaşlarıma, aldırmayın böğürtülü iç çekişlerime./Organik yumurta adı altında haftalardır kandırılıyoruz. Yok free cage miş, yok özgür tavuklarmış. En sonunda bir tanıdığmızın verdiği gerçek köy yumurtasıyla önceden yediklerimizin yumurta olmadığını anladık. Ama sürekli bu yumurtalardan alacak bir kaynak bulamadık henüz./ Bir nostaljik ve pek şahane nişan fotoğrafı. Bundan 30 yıl önce böyle gerçek, böyle samimisi çekilebiliyormuş. Biz yıllar sonra her tarafından sahtelik akan stüdyo fotoğraflarına mecbur kalabiliyoruz hala./ Mutfağın çiçekleri olmazsa, yemekler bile güzel olmuyor. Valla. / Kahvaltının en esaslı, en lezzetli olduğu yegane mekan. Ana mutfağı. / Göksu'nun yeşili./ Yine bir mutafığın çiçeklere ihtiyacı var anı. / Evimizde bir takım sanatsal aktiviteler. Komşular ne düşünüyor bilmem ama sabahları piyano sesiyle uyanmak bence çok güzel <3